தமிழை மொழியாக மட்டுமன்றி, பண்ணார் தமிழணங்காக மட்டுமன்றி, பாட்டியல்கள் ஆர்க்கின்ற பண்ணார் தமிழன்னையாகவே, உண்ணும் போதும், உறங்கும் போதும், எண்ணும் போதும், இயங்கும் போதும் எண்ணுவதால், சிலநேரம் உளம்நையும் துன்பநிலை கூட எனக்கேற்படுவதுண்டு.
அறப்பாட்டு அரற்றியதோ உள்ளம்?
(கலிவெண்பா)
=========================================
அறப்பாட்டு அரற்றியதோ உள்ளம்?
(கலிவெண்பா)
=========================================
=========================================
கயவரின் கள்ளரின் காருளம் மாய்க்க
வியன்கவி அத்தனை விண்டேனே! ஆனால்;
துயிலிலும் யாரழத் தூற்றினேன்? அந்தோ,
புயல்வீசும் என்னுள்ளம்! பொங்குந் துயரம்!
மதுநிகர்ச் சொல்லால் வரிகளைக் கோத்தேச்
செதுக்கும் செழுந்தமிழ்ச் சிந்தனை என்னில்,
விதியென்(று) இதையே உரைத்தாலு(ம்) என்றன்
கொதிக்கு(ம்) உளமெனைக் கொல்கிறதே! உண்மை!
நெறித்தே பிழையென நீதியும் கேட்க
வெறுக்கும் நினைவுகள்; வேதனை கொண்டு;
பிறக்கு(ம்) உயிரே புவியில் நிலையா(து)
அறுக்கு(ம்) அறப்பாட்(டு) அரற்றியதோ உள்ளம்?
கரிக்கும் விழிநீர் கனலாய்க் கருக்கி,
அரிக்கும் துயரத்திற்(கு) ஆளான நெஞ்சின்
எரிக்கும் நினைவி(ன்) இயல்பற, எண்ணம்
வரிந்த தமிழே மருந்து!
கயவரின் கள்ளரின் காருளம் மாய்க்க
வியன்கவி அத்தனை விண்டேனே! ஆனால்;
துயிலிலும் யாரழத் தூற்றினேன்? அந்தோ,
புயல்வீசும் என்னுள்ளம்! பொங்குந் துயரம்!
மதுநிகர்ச் சொல்லால் வரிகளைக் கோத்தேச்
செதுக்கும் செழுந்தமிழ்ச் சிந்தனை என்னில்,
விதியென்(று) இதையே உரைத்தாலு(ம்) என்றன்
கொதிக்கு(ம்) உளமெனைக் கொல்கிறதே! உண்மை!
நெறித்தே பிழையென நீதியும் கேட்க
வெறுக்கும் நினைவுகள்; வேதனை கொண்டு;
பிறக்கு(ம்) உயிரே புவியில் நிலையா(து)
அறுக்கு(ம்) அறப்பாட்(டு) அரற்றியதோ உள்ளம்?
கரிக்கும் விழிநீர் கனலாய்க் கருக்கி,
அரிக்கும் துயரத்திற்(கு) ஆளான நெஞ்சின்
எரிக்கும் நினைவி(ன்) இயல்பற, எண்ணம்
வரிந்த தமிழே மருந்து!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக