கண்ணுறங்காய்....

இளையோருக்காய் ஒரு தாலாட்டு.  2002இல் எழுதி 2015இல் முகநூலில் பகிர்ந்ததாய் நினைவு.  இன்று இன்னொரு பத்தி சேர்த்து இங்கு பகிர்கிறேன்.  ஒரு தமிழ்த்தாய் தன் மகவிடம் கடமையைச் செய்யக் காலம் வருமெனச் சொல்லி, கண்ணுறங்கத் தாலாட்டிசைக்கிறாள்.

========================================

========================================

கண்ணே நீ கண்ணுறங்கு...

========================================

நேர்மைச் சீயெமெனத் தீதகற்றச் சீறுவைநீ - இன்று

.....நித்திலமே நறுந்தேனே கண்ணுறங்காய்;

சோர்வி லாதுவருஞ் சூழ்துயரம் மீறுவைநீ - இன்று

.....துங்கமணிப் பெட்டகமே கண்ணுறங்காய்;

கூர்மை நெடுவேலாய்ப் புன்னெறியைச் சாடுவைநீ - இன்று

.....கோதிழையே குஞ்சரமே கண்ணுறங்காய்;

ஆர்க்குந் தேன்சிட்டாய் நன்னெறியை நாடுவைநீ - இன்று

....ஆரமுதே அம்புலியே கண்ணுறங்காய்!

ஓர்மைப் பூங்குயிலாய்ப் பைந்தமிழைப் பாடுவைநீ - இன்று

....ஓங்கலனை ஒண்டமிழே கண்ணுறங்காய்;

சீர்மைத் தென்றலென மணம்பரப்பி யாடுவைநீ - இன்று

.....சித்திரமே செழுங்கனியே கண்ணுறங்காய்;

கார்போல் நந்தமிழைக் கையணைத்துத் தாங்குவைநீ - இன்று

.....கற்கண்டே கனியமுதே கண்ணுறங்காய்;

வேர்போல் நம்மொழியைக் காத்துநிதம் ஏந்துவைநீ - இன்று

....வெள்ளிநிலா வித்தகமே கண்ணுறங்காய்!

==========================================

இராச. தியாகராசன்.

பிகு:

====

சீயம் = சிங்கம், நித்திலம் = ஆணிமுத்து, துங்கமணி = ஒளிவீசும் மணி,

புன்னெறி = தீயநெறி, கோதிழை = நேர்த்தியான இழை, குஞ்சரம் = ஆனை,

ஓர்மை = தனிமை, ஒண்டமிழ் = ஒளிர்கின்ற தமிழ்.